باران - فریاد بی صدا

خدا ایمان را واجب کرد براى پاکى از شرک ورزیدن ، و نماز را براى پرهیز از خود بزرگ دیدن ، و زکات را تا موجب رسیدن روزى شود ، و روزه را تا اخلاص آفریدگان آزموده گردد ، و حج را براى نزدیک شدن دینداران ، و جهاد را براى ارجمندى اسلام و مسلمانان ، و امر به معروف را براى اصلاح کار همگان ، و نهى از منکر را براى بازداشتن بیخردان ، و پیوند با خویشاوندان را به خاطر رشد و فراوان شدن شمار آنان ، و قصاص را تا خون ریخته نشود ، و برپا داشتن حد را تا آنچه حرام است بزرگ نماید ، و ترک میخوارگى را تا خرد برجاى ماند ، و دورى از دزدى را تا پاکدامنى از دست نشود ، و زنا را وانهادن تا نسب نیالاید ، و غلامبارگى را ترک کردن تا نژاد فراوان گردد ، و گواهى دادنها را بر حقوق واجب فرمود تا حقوق انکار شده استیفا شود ، و دروغ نگفتن را ، تا راستگویى حرمت یابد ، و سلام کردن را تا از ترس ایمنى آرد ، و امامت را تا نظام امت پایدار باشد ، و فرمانبردارى را تا امام در دیده‏ها بزرگ نماید . [نهج البلاغه]

باران

فریال :: سه شنبه 88/8/19 ساعت 11:53 صبح

باران

به پرواز

شک کرده بودم

به هنگامی که شانه های ام

                                 از وبال بال

                                              خمیده بود

واز پاک بازی معصومانه ی گرگ و میش

شب کور گرسنه چشم حریص

                                       بال می زد.

به پرواز

شک کرده بودم من.

سحرگاهان

سحر شیری رنگ نام بزرگ

در تجلی بود.

با مریمی که می شکفت گفتم:شوق دیدار خدایت هست؟

بی که به پاسخ آوایی برآرد

خستگی باز زادن را

به خوابی سنگین

فرو شد

هم چنان

که تجلی ساحرانه ای نام بزرگ